Altın değerlidir bilir,

Tunç gibi hissetmez, yerimizi biliriz.

Bizler ne kötüyüz, ne iyiyiz,

Ne ilkiz, ne sonuz.

1934 yılında

Mavi gözlü bir Efe’nin

Bergama’ya gelişiyle yeniden yükselenleriz.

Bizler gümüş gibi parlar, eğilmez başlar,

Bizler sarsılmaz ruhlar, çatal yürekleriz,

Bizler geçmişten geleceğe gümüşefeleriz